Uwielbiam wspólne posiłki! Uwielbiam kiedy Staś jest obok mnie, kiedy jemy razem i oboje mamy to samo na talerzu. Nie dość, że dzięki temu nie muszę gotować dwóch obiadów, to możemy jeść w tym samym czasie. Szczęśliwa Staś i szczęśliwa mama! 🙂 Tak! Z samolubnego punktu widzenia TO JEST PO PROSTU WYGODNE 🙂 Teraz kiedy Staś ma prawie dwa latka, jest to normalne, ale kiedy wprowadzaliśmy BLW nie było to takie oczywiste. Mam duże szczęście, bo Staś je bardzo ładnie, łącznie z warzywami. Czy to zasługa BLW? Myślę, że po części tak, a po części po prostu trafił mi się taki model (skoro nie chciał spać, to chociaż chciał jeść – w przyrodzie podobno musi być równowaga :p)
